Hörmətli müəllimim professor Vidadi Orucov tələbələrinin həmişə vətənpərvər ruhunu yüksək saxlamaq üçün deyir :

Ən müqəddəs qibləgahımız – Vətəndir!

Bu cümlədən ruhlanaraq
Vəli Əliyev yazır:

İnsan həyatda bir çox dəyərlərə sarılır, bir çox həqiqətlərin arxasınca gedir. Lakin bu dünya üzərində elə bir müqəddəs anlayış var ki, onun qarşısında nə zaman dayanır, nə məsafə, nə də zamanın sərt küləkləri. Bu anlayış – Vətəndir! Bizim üçün Vətən sadəcə coğrafi ərazi deyil, o, keçmişin nəfəsidir, bu günün dayağıdır, sabahın sözsüz ümididir. Hər bir insanın içində bir qibləgah var, ürəyin ən gizli guşəsində yerləşən, ən çətin günlərdə sığınılan, ən sevincli anlarda güc alınan bir ünvan. Bu ünvanın adı Vətəndir.

Vətən – tarixin yaddaşı, millətin nəfəsi

Əsrlər boyu Azərbaycan xalqı öz Vətənini həm qılıncıyla qorumuş, həm qələmi ilə ucaldan mədəniyyət yaratmış, həm də ürəyi ilə müqəddəsləşdirmişdir. Bu torpaq gah imperiyaların yürüşlərinə dözmüş, gah xalqların çarpışmalarına şahidlik etmiş, lakin öz kimliyini itirməmişdir. Vətən anlayışı bizim üçün sadəcə torpaq deyil – o, min illərin xatirəsi, babaların nəfəsi, anaların laylası, igidlərin qanı, şəhidlərin son nəfəsidir.

Vətən dedikdə qulaqlarımızda sazın səsi, gözlərimizdə Xarıbülbülün solmaz rəngi, könlümüzdə isə qədim ellərin yenilməz əzmi canlanır. Bu torpaq tarix yaratmış, tarixi yaşamış və bu gün də tarix yazmağa davam edir.

Vətən sevgisi – insanın daxilindəki ilahi nur

İnsan Vətənini sevdikcə böyüyür, Vətən ona şəxsiyyət, kimlik və qürur verir. Uşaq ilk addımını ata-anaya tərəf atsa da, ilk böyük addımını Vətən üçün atır. Hər bir insan istər şair olsun, istər əsgər, istər müəllim, istər adi bir zəhmətkeş – hamısı Vətənin bir parçasıdır. İnsan Vətənin nəfəsi ilə nəfəs alır, onun səması altında böyüyür, onun suyu ilə saflaşır.

Vətən sevgisi insanın ruhundakı işıqdır. Bu işıq tükənəndə millətin yolunu qaranlıq bürüyər. Amma bizim xalqın könlündə bu işıq heç vaxt sönməyib – nə əsarətdə, nə müharibədə, nə də məhrumiyyətlərdə.

Torpaq müqəddəsdir, çünki onda şəhid qanı var

Bu gün azad nəfəs aldığımız torpağın hər qarışında bir igidin izi, bir ana duası, bir əsgərin andı var. Vətən uğrunda canını qurban verən hər bir şəhid bu torpağı müqəddəs qibləgaha çevirib. Onlar ölümsüzlük zirvəsini fəth edərək həm Vətəni yaşatdılar, həm də bizi.

Vətənə dönən şəhid tabutlarında bir xalqın qüruru, bir millətin əyilməz ruhu gizlənir. Bizim torpağımızı müqəddəs edən də məhz bu ruhdur – əyilməyən, sınmayan, təslim olmayan ruh.

Vətən – bir millətin böyük ailəsi

Hər bir kənd, hər bir şəhər Vətənin bir nəfəsi, bir ürək döyüntüsüdür. Naxçıvanın qədim daşlarından tutmuş Bakının parlaq işıqlarına, Qarabağın bərpa olunan diyarlarına qədər hər qarış bu ailənin üzvüdür. Vətən bizi birləşdirir, çünki onun qarşısında hamımız bərabərik – varlısı da, kasıbı da, gənci də, qocası da.

Millət Vətənlə bütövləşir, Vətənin gücü ilə bir yumruğa çevrilir. Ümumilikdə bir millətin tərəqqisi, rifahı və gələcəyi Vətənin necə sevilməsindən başlayır.


Vətəni sevmək – onu qorumaq, yaşatmaq və gələcəyə daşımaqdır

Vətən sevgisi yalnız duyğusal bağlılıq deyil; o həm də məsuliyyətdir. Vətənin daşı da, dağı da, havası da, suyu da sahibinə ehtiyac duyur. Bu gün hər birimiz Vətənin gələcəyinə cavabdehik. Onu qorumaq təkcə sərhədi qorumaq deyil – o həm də dili yaşatmaq, mədəniyyəti inkişaf etdirmək, milli dəyərləri qorumaq, torpağa sahib çıxmaq deməkdir.

Vətəni sevmək onu bərpa etməkdir, abadlaşdırmaqdır, ucaldan iş görməkdir. Hər səliqəyə salınmış küçə, hər tikilmiş məktəb, hər əkilmiş ağac Vətən sevgisinin təzahürüdür.

Vətən bizim əbədi qibləgahımızdır

Hər bir azərbaycanlı üçün Vətən müqəddəsdir, çünki o, həm varlığımızın dayağı, həm ruhumuzun evi, həm də taleyimizin ünvanıdır. Biz Vətəni sevdikcə yüksəlirik, onu qoruya bildikcə möhkəmlənirik, onun uğrunda birləşdikcə yenilməz oluruq.

Ən müqəddəs qibləgahımız Vətəndir!
Çünki Vətən bizim tariximiz, kimliyimiz, mənliyimiz və gələcəyimizdir.


Hörmətlə:
Vəli Əliyev
Milli Mənəviyyat müstəqil beynəlxalq qəzetinin
Baş redaktoru